kortverhalen - vlaams filmpjes
De reeks Vlaamse Filmpjes is een populaire en langlopende reeks korte jeugdboekjes, met als doelpubliek kinderen van 10 tot 13 jaar. De Filmpjes houden het midden tussen een jeugdboek en tijdschrift. De reeks wordt sinds 1930 uitgegeven door de Belgische uitgeverij Averbode en is inmiddels aan de 87ste jaargang toe.
kiezelstenen
We zijn een week bij mama en dan een week bij papa.
Gisteren zei ik tegen mama dat ik niet naar papa wilde.
We zaten op de gloednieuwe bank te kijken naar onze oude televisie waarop geen huwelijksfoto meer staat. Mama zat over haar voeten te wrijven, want die doen altijd pijn. Dat komt omdat ze zo veel heen en weer loopt in dat restaurant.
Ik zei: 'Ik ga morgen niet naar papa.'
'Waarom niet, Lotta?'
Vermoeide blik op haar horloge. Is het nog geen bedtijd?
'Papa heeft een vriendin.'
- Vlaams filmpje / nr 3272 / oktober 2010
- met tekeningen van Pieter Van Eenoge
spook
Ik heb zin om alle ramen van dit stomme huis kapot te gooien. Misschien willen ze dan eindelijk een keer naar me luisteren. Laat ik maar met dat kleine keukenram beginnen. Ik mik en mijn arm maakt een zwaaibeweging, maar ik hou mijn hand gesloten. Ik tel alle ramen, zoek evenveel stenen en leg ze klaar op een hoopje. Half verscholen achter de klimop zit er nog een raam. Dat heb ik over het hoofd gezien. Het lijkt of er iemand achter staat. Het tegenlicht verblindt me. Ik scherm mijn ogen af voor de zon en kijk aandachtiger.
- Vlaams filmpje / nr 3311 / april 2013
- met tekeningen van Jan Heylen
dief
Ik kijk uit het raam. In de wiegende kruinen van de bomen verschijnt het vermagerde gezicht van papa en daar is ook de vermoeide glimlach waarmee mama afscheid van ons nam Ik denk ook aan mijn beste vriendin ilona. Zij brengt haar vakantie aan de Costa Brava door, terwijl ik koekjes bak met Kat. Een belachelijke naam overigens, wie noemt zichzelf nou Kat? Ik schuif mijn stoel bruusk achteruit en loop de keuken in.
‘Marte?’ roept Kat me na. ‘Waar ga je heen?’
Ik antwoord niet.
De tuin is echt groot. Hij eindigt in een appelboomgaard. Daarachter is een haag met een groot gat erin, waar ik gemakkelijk doorheen kan. De zon brandt nog steeds en ik loop het veld in. Weg van het dorp, want ik heb helemaal geen zin om iemand tegen te komen.
- Vlaams filmpje / nr 3344 / 2015
- met tekeningen van Ina Hallemans
nederlandstalige boeken van marleen nelen
